هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز
این آسمان غمزده غرق ستاره هاست …
از مجموعه شعر “با دماوند خاموش“
سروده ی “سیاوش کسرایی” – 1345
هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز …
خواندن بعدی
خوابی و چشم حادثه بیدار می شود هفت آسمان به دوش تو آوار می شود خواب زنانه ای ست به …
معنای “سبزِ زرد” را پاییز می‌فهمد مشروطه را بیش از همه “تبریز” می‌فهمد “سینایی” ام اما مرید “شیخ اشراقم” اشراق …
– تو چرا می جنگی؟ پسرم می پرسد: *** من تفنگم در مشت کوله بارم بر پشت بند پوتینم را …
ذهن ما زندان است ما در آن زندانی قفل آن را بشکن در آن را بگشای و برون آی از …
