هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز … 2014-06-06 1 دقیقه زمان مطالعه 0 6 هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز این آسمان غمزده غرق ستاره هاست … از مجموعه شعر “با دماوند خاموش“ سروده ی “سیاوش کسرایی” – 1345 دسته بندی شده در: پراکنده های ادبی برچسب شده در: با دماوند خاموش, ستاره, سیاوش کسرایی, شعر, شعر معاصر, شعر نو اشتراک گذاری مقاله:
