ماه: اکتبر 2016

کتاب “روانشناسی آموزش قاطعیت : وقتی که می‌خواهید بگویید نه‌ نگویید بله” نوشته ی “هربرت فنسترهایم” (Herbert Fensterheim) و “جین بر” (Jean Baer) است. این کتاب با عنوان اصلی “Don’t Say Yes When You Want to Say No: How Assertiveness Training Can Change Your Life” در سال 1975 میلادی منتشر شده و “عباس چینی” در سال 1378 شمسی به فارسی برگردانده است.

میتوان عصبی نبود و طبیعی بودن را آموخت

روانشناسی آموزش قاطعیت : وقتی که می خواهید بگویید نه نگویید بله

انسان خوستار عمر با عزت و رضایتبخش است، ولی زندگی موانع و مشکلاتی پیش می آورد که ما را از رسیدن به این هدف دور می سازد. اجتماع به ما می آموزد به راه هایی عمل کنیم که با این منظور ناسازگار است. دنیا پر از کسانی است که به نحو حقارت آمیزی زندگی می کنند. آنها احساسات خشم و محبت خود را بروز نمی دهند، امیال خویش را سرکوب می کنند و در مقابل خواسته های دیگران تسلیم می شوند و آرزوهای خود را در دل نگاه میدارند و چون هیچگونه کنترلی بر زندگی خود ندارند به طور فزآینده ای نامطمئن می شوند. آنها حالت عدم قاطعیت را قبول می کنند.
شما رفتار عدم قاطعیت را با نتایج زیان بارش فرا می گیرید گرچه آن الگویی عصبی در زندگی شماست، و می توانید آن را از یاد ببرید. راه حل این مشکلات را می توانید در آموزش قاطعیت پیدا کنید.
هدفهای فرعی را تعیین کنید. تصویر ذهنی ایده آلی از خود مجسم کنید از خود بپرسید که میخواهم چگونه باشم. خود ایده آل را با تمام استعدادها و صفاتی که دوست دارید داشته باشید ببینید.

• محدودیت های خود را بشناسید

قبول کنید که در یک زمان نمی توان همه چیز شد. زمان انسان رنسانس تمام شده است شما باید اولویتها را در نظر بگیرید در این صورت ممکن است از بعضی از هدفها کاملا صرف نظر کنید.
محدودیت هدفها را از نظر استعداد و سن قبول کنید. در پنجاه سالگی می توان پیانو زدن را برای تفریح یاد گرفت، ولی برای شرکت در کنسرت خیلی دیر است. اگر قدرت هماهنگی کمی دارید بدیهی است نمی توانید قهرمان تنیس شوید اما می توانید برای تفریح آن را یاد بگیرید. همین که خود را با اعمال و زندگی تان مورد بررسی قرار دهید هدفهای دراز مدت شما ممکن است تغییر کند. درباره هدفهای دراز مدت هیچ چیز تغییر ناپذیر نیست گاهی بدون اینکه آگاه شوید تغییرات به تدریج پیش می آیند.

• یاد بگیرید دعوا کنید اما منصفانه

در کتاب “دشمن صمیمی” نوشته جورج آر.باخ و پیتر ویدن این طور نوشته شده است: «نزاع لفظی بین دوستان صمیمی و نزدیک نه تنها قابل قبول است بلکه سازنده و مفید نیز هست»
در یادگیری نزاع شما میخواهید به سه هدف برسید: درک و رسیدن به اهداف نزاع، ابراز احساسات از طریق نزاع و کنترل کردن نزاع مخرب.
نزاعهای خود را بعدا مورد بررسی قرار دهید. آیا پیروزی شما در شرایط عادلانه به دست آمده است؟ اعتماد را افزایش داده است؟ آیا مبارزه صریح و مستقیم بوده است؟ چه چیزهایی را دوست داشتید و چه چیزهایی را دوست نداشتید؟

• قاطعیت از طریق خویشتنداری

در منظومه بزرگ و حماسی اودیسه و هومر شرح می دهد که اولیس بعد از فتح جنگ تروا به اتفاق ملوانان خود به طرف مملکت حرکت کردند، راه آنها به ایتاکا از کنار جزیره سیرنس می گذشت. این جزیره مأمن مخلوقاتی بود که نیمی از آنها زن و نیمی دیگر پرنده بودند آنها با موسیقی فریبنده ملوانان را اغوا میکردند تا به ساحل بیایند تا آنها را دریده و بخورند. اولیس تصمیم گرفت در گوش ملوانان موم گذاشته تا از کنار جزیره عبور کرده و نجات پیدا کنند. در اصطلاح روانشناسی مدرن برداشتن انگیزه و جلوگیری از واکنش نامیده می شود. وقتی مردی که رژیم غذایی دارد غذا را از جلو چشمش دور نگه می دارد عمل برداشتن انگیزه را انجام می دهد. شما می توانید رفتار خود را اصلاح کرده کنترل کنید یا تغییر دهید. با استفاده از یک رشته تکنیکهای رفتاری می توانید پیشامدهای احتمالی، اقدامات، پاداشها و حتی مجازاتها را نظم دهید که واکنش شما آن طور که می خواهید باشد. حتی اگر عادت بدی در شما ریشه دوانده است می توانید رفتارهای دلخواه را جانشین رفتارهای ناپسند کنید.
مشکلات قاطعیت منجر به رفتار نامناسب می شود. اساسا اگر قاطع نباشید خیلی ضعیف جلوه می کنید. چون برای منافع خود ایستادگی نمی کنید احساس آزرده گی، اضطراب و کم ارزشی می کنید. اعمال و عکس العملهای ناقص ممکن است رفتار تجاوزکارانه داشته باشد که در بعضی موارد بروز این رفتار و دور تسلسل شما را در دام مارپیچ عصبی می اندازد.

“حمام ها و آدم ها” مجموعه ای از داستان های کوتاه و با زبان طنزِ “میخاییل زوشنکو” (Mikhail Zoshchenko)، داستان‌نویسِ روس، است. نشر ماهی این کتاب را با ترجمه ی آبتین گلکار منتشر کرده است. همین کتاب قبلا با عنوان “طالع نحس” در سال 1388 توسط “نشر کوچک” منتشر شده بود.

زوشنکو، همانند گوگول، «میان گریه» می خندد، ولی خنده اش امیدوارانه است و البته امید را هم به طنز می گیرد؛ چنان که خودش می گوید: «ولتر زمانی با خنده های خود شعله هایی را فرونشاند که مردم را در آن ها می سوزاندند، ولی ما با خنده ی خود می خواهیم دست کم چراغ کوچکی را روشن کنیم که برخی از مردم در نور آن ببینند چه چیزی برایشان خوب است و چه چیزی بد… اگر اینگونه شود، آنگاه می توانیم بگوییم که در نمایش زندگی، نقش ناچیز خود را به عنوان منشی و نورپرداز صحنه، درست اجرا کرده ایم.»

متن پشت جلد کتاب حمام ها و آدم ها نوشته میخاییل زوشنکو

مضمون داستان‌های زوشنکو از تناقض‌های زندگی روزمره در اتحاد جماهیر شوروی مایه می‌گیرد. بلندترین داستان این مجموعه، با نام «طالع نحس»، دوازده صفحه است و باقی داستان‌ها اغلب از چهار صفحه تجاوز نمی‌کند. کتاب با یادداشت کوتاه و طنزآمیز زوشنکو، درباره‌ی زندگی و عقاید خودش، آغاز می‌شود. همچنین مترجم کتاب مقاله‌ای از آنا یوریِونا مرژینسکایا درباره‌ی زوشنکو و آثارش ترجمه و به کتاب اضافه کرده است.

در ادامه یکی از داستان های این کتاب را بخوانید:

شامه ی سگی – (از کتاب حمام ها و آدم ها)

پالتو پوستِ راکونِ “یرمی بابکینِ” کاسب را کش رفتند.
یرمی بایکین داد و فغان می کرد. حتما متوجه هستید که چقدر برایش زور داشت. می گفت: «پوستین خیلی خوبی بود همشهری ها. حیف. غصه ی پولش را نمی خورم، ولی اگر دزد را پیدا کنم، چنان تفی به صورتش می اندازم که حظ کند.»
بعد یرمی بابکین از اداره ی پلیس یک سگ ردیاب خواست. سر و کله ی مردی پیدا شد با کلاه کپی و مچ پیچ، که یک سگ با خودش آورده بود. عجب سگی هم بود؛ قهوه ای، با پک و پوز خشن و کج خلق.
مرد سگ را برد کنار در که بو بکشد، پیس پیسی به سگ گفت و از او فاصله گرفت. سگ کمی هوا را بو کرد، نگاهی لای جمعیت انداخت (گفتن ندارد که کلی آدم جمع شده بود) و یکمرتبه رفت سراغ فیوکلای پیرزن، از واحد پنج، و مشغول بو کشیدن پایین دامن او شد. پیرزن خودش را کشید وسط جمعیت، سگ هم رفت دنبال دامنش. پیرزن مدام می رفت کنار و سگ هم به دنبالش. دامن پیرزن را چسبیده بود و ول نمی کرد.
پیرزن جلو مأمور به زانو افتاد: «بله، گیر افتادم، حاشا نمی کنم. پنج سطل مایه ی خمیر، بله، دستگاهش را هم قبول دارم. همه اش در حمام است. مرا ببرید به اداره ی پلیس.»
آه مردم بلند شد. پرسیدند: «پس پالتو پوست چی؟»
«روحم هم از پالتو پوست خبر ندارد، ولی بقیه اش درست است. مرا ببرید، مجازاتم کنید.»

(بیشتر…)

زیر چتر تو باران می آید

فالگیری به من گفت: امسال منتظر باش مهمان بیاید
اتفاقی به گرمای خورشید بین برف زمستان بیاید

تو همان اتفاقی که در من مثل رود مذابی دویدی
برف اسفند را آب کردی تا به سمت درختان بیاید

من که سوزی تنم را می آزرد من که بازیچه ی باد بودم
کوه یخهای دی را شکستم ایستادم که طوفان بیاید

تب ندارم که هذیان بگویم با تو هر لحظه یک اتفاق است
دیگر اصلا تعجب ندارد زیر چتر تو باران بیاید

مثل شب – قصه های قدیمی روی زانوی مادر بزرگی
لحظه هایی که خیلی طبیعی است ماه تا سطح ایوان بیاید

می شود ورد جادوگری زشت دختری را بخواباند و بعد
با تو بوسه ی قهرمانی عمر سرما به پایان بیاید

می شود یک درخت کهنسال دفتر خاطرات تو باشد
می توانی ببینی که یک شیر صبح توی خیابان بیاید

قصه یک سرزمین عجیب است مرز بین خیال و حقیقت
می شود مثل تو یک فرشته اتفاقی به …….. بیاید

………………………………………………………….

تو پا گذاشته ای در جهان تازه ی من
خوش آمدی بنشین قهرمان تازه ی من

سپرده ام بروند ابرها و صاف شوند
برای پَر زدنت آسمان تازه ی من

تو رودخانه ای و دل به آبی ات زده ام
سفید پیرهنت بادبان تازه ی من

گل طلایی خورشید شو، که می چرخد
به مرکزیت تو کهکشان تازه ی من

غرور قله ی خوابیده بودم و آشفت
به افتخار تو آتشفشان تازه ی من

از این به بعد به همراهی تو دل گرمم
که قهرمانی در داستان تازه من

“کاپوچینو، کیک پنیر” نام مجموعه داستان های کوتاه از “محمد صالح علاء” است.
داستان های این مجموعه، لحن و لطافت دلنشینی دارند و خواندنشان روح نواز است.
نشر پوینده کتاب را منتشر کرده و شامل بیست داستان است با نام های “نوبت اول بود عاشق می شدم”، “من سی و هشت بار مرده ام”، “جلد کتاب جبر من”، “زمان من باقی است”، “نان و گل سرخ”، “مونت پارناس”، “آگهی تابستانی”، “برف هر جایی را پیدا می کند، می نشیند”، “دوازده حرف”، “هوای عاشقی”، “توت فرنگی های یخ زده”، “لُپ هموطن”، “آینه”، “نقاش بالا”، “درخت سیب”، “فردا”، “کاپوچینو، کیک پنیر”، “عزیزم لطفا تهرانی باش”، “تنها خرمالوی روی درخت” و “آهوی جان”.

در ادامه یکی از داستان های کتاب رو می تونید بخونید. هر چند که قوانین کپی رایت رو با این کار، رعایت نکردم. اما با توجه به تیراژ پایین کتاب ها و حال و روز کتاب خوانی، شاید عده ای ترغیب بشن که این کتاب رو تهیه کنن و بخونن.

دوازده حرف

باران مثل سیل می بارد. من خیس و ترید خودم را به پاتوق رساندم. دیدم هیچ یک از دوستانم نیامده اند. فقط آقایی که پشت میز رو به رویم نشسته مشغول جدول حل کردن است و همین که چشممان به هم افتاد، هر دو تبسم کردیم. من کج نشستم و مشغول شمردن قطره های باران روی پنجره شدم تا شنیدم آن آقا از من می پرسد: شما می دانید چوب دستی قانون چیست؟ پنج حرف است.
خندیدم و گفتم: شما جدول حل می کنید؟
گفت: بله.
گفتم: شاید باتوم.
دیدم با خوشحالی مشغول پر کردن جدول شد. مدتی در سکوت گذشت. باز گفت: اثری از اسکار وایلد. دوازده حرف است.
گفتم: بادبزن خانم ویندر.
گفت: نه. چون باید حرف سومش “ب” باشد تا با باتوم قانون درست دربیاد.
گفتم: پس گربه سفید.
با صدای بلند گفت: گ ر ب ه س ف ی د. نه نمی شود. هشت حرف است.
گفتم: پس باید اسم کار دیگری از او باشد. چون او هم نمایش نامه نویس بوده هم شاعر.
نگاه عمیقی به من انداخت و گفت: اسکار فینگل افلاهرتی ویلز وایلد. اسم پدرش هم کنستانس للوید بوده. ایرلندی است.

(بیشتر…)