وقتی زمستان به سراغمان می آید
پدرم تکیه گاهی
برای،
تمام پنجره های نیمه باز است.
وقتی زمستان به سراغمان می آید…
mary
وقتی زمستان به سراغمان می آید…
خواندن بعدی
نرم و آهسته قلم را می شست در نگاه زن مینیاتوری شرق. سایه ای سنگین بود و خطاپوش و خیال …
بعد از این، پنجره های بسته رو باز می کنم بی بهونه بعد از این تو عمق چشمای تو پرواز می کنم بی بهونه میشم اون ستاره ای که به تو چشمک میزنه بی بهونه بین این همه هیاهو اسمتو …
سر خود را مکن اینگونه به برف به عمل کار برآید نه به ورد و نه به حرف بر فرض چنین کاسه ی رأی ات پُر شد چه گذاری تو در این کاسه و ظرف؟ دوش رسیدست برایم خبری از …
جانم به بلا افتاد راهم به خطا افتاد کارم به قضا افتاد چون قدر ندانستم «س.م.ط.بالا»
