جانم به بلا افتاد
راهم به خطا افتاد
کارم به قضا افتاد
چون قدر ندانستم
«س.م.ط.بالا»
قدرناشناس
خواندن بعدی
(کوچه اول) یه جای کار می لنگه؛ کجاشو من نمی دونم یه چیزایی سرش جنگه؛ چیزاشو من نمی دونم یه جاهایی کمی تنگه؛ جاهاشو من نمی دونم (کوچه دوم) یه حرفایی پُر از دردِ؛ من این درد و نمی فهمم …
دستی از شیشه های اتاق مرا دار می زند دنبال رد پایی از خودم می گردم در ثانیه هایی که …
چون که صد آید، نود هم پیش ماست پوشش صد عیب ما هم ریش ماست چون که جان بر لب رسد ما مُرده ایم نان به نرخ روز با هم خورده ایم… «س.م.ط.بالا» (به تاریخ: هجدهم آذر ماه یک هزار …
می نویسم از بهار، تا سبز گردد روزگار می نویسم از بهار، تا نخشکد یک درخت تا نمیرد آرزو یا نگردد واژگونم بخت می نویسم از بهار، تا برویَد اتحاد تا بمیرد این نفاق تا به پایان آید آخر این …
