دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد *** کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد
خاک وجود ما را از آب دیده گل کن *** ویران سرای دل را گاه عمارت آمد
این شرح بی‌نهایت کز زلف یار گفتند *** حرفیست از هزاران کاندر عبارت آمد
عیبم بپوش زنهار ای خرقه می آلود *** کان پاک دامن اینجا بهر زیارت آمد
امروز جای هر کس پیدا شود ز خوبان *** کان ماه مجلس افروز اندر صدارت آمد
بر تخت جم که تاجش معراج آفتاب است *** همت نگر که موری با آن حقارت آمد
از چشم شوخش ای دل ایمان خود نگهدار *** کان جادوی کمانکش بر عزم غارت آمد
آلوده‌ای تو حافظ فیضی ز شاه درخواه *** کان عنصر سماحت بهر طهارت آمد
دریاست مجلس او دریاب وقت و دُر یاب
هان ای زیان رسیده وقت تجارت آمد
عیبم بپوش زنهار ای خرقه می آلود
خواندن بعدی
آنچه می خواهم، نمی فروشند و آنچه می فروشم خریداری ندارد؛ مرا به این بازار چه حاجت است…!؟ «س.م.ط.بالا»
باشد ای دل که در میکده‌ها بگشایند *** گره از کار فروبسته ی ما بگشایند اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند *** دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند به صفای دل رندان صبوحی زدگان *** بس در …
یا رب سببی ساز که یارم به سلامت *** بازآید و برهاندم از بند ملامت خاک ره آن یار سفرکرده بیارید *** تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت فریاد که از شش جهتم راه ببستند *** آن خال و …
آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد صبر و آرام تواند به من مسکین داد وان که …
