تنها؛
روی نیمکت چوبی
چشم در چشم جاده
دور از های و هوی
با هر تپش قلب
در انتظار تو ام
تا برسی از راه
آهای اتوبوس
باز که دیر کردی
«س.م.ط.بالا»
(به تاریخ: نهم مهر ماه یک هزار و سیصد و هشتاد و نه خورشیدی)
ایستگاه عشق
خواندن بعدی
دلی که غیب نمای است و جام جم دارد *** ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد به خط و خال گدایان مده خزینه دل *** به دست شاهوشی ده که محترم دارد نه هر درخت تحمل کند …
زندگی؛ یعنی همین یک روز کاری پر تلاش ارتزاق لقمه ای نان حلال نان سنگک گر نشد، نان لواش «س.م.ط.بالا» (به تاریخ: دوازدهم آبان ماه یک هزار و سیصد و هشتاد و هشت خورشیدی)
ثانیه ها به جاذبه برمی گردند. درون ذهن اتاقم، عابری، اسطوره قرن می شود. عظمتی به جای مانده از سیطره …
نرم و آهسته قلم را می شست در نگاه زن مینیاتوری شرق. سایه ای سنگین بود و خطاپوش و خیال …
