به روزگار شیرین رفاقت سفره خنده بگسترید و نان شادمانی قسمت کنید. به شبنم این بهانه های کوچک است که در دل، سپیده می دمد و جان تازه می شود.
«جبران خلیل جبران»
به روزگار شیرین رفاقت سفره خنده بگسترید و نان شادمانی قسمت کنید
دیدگاهتان را بنویسید
خواندن بعدی
باران می‌بارد؛ یادمان باشد که شاکر باشیم… و نگوییم مدام نیمی از سد خالیست. و اگر سیل آمد، لعن و …
شاید کسی را که با او خندیده‌ای فراموش کنی، اما هرگز کسی را که با او گریسته‌ای از یاد نخواهی برد.
ما به دوره ای تعلق داریم که فرهنگ را این خطر تهدید می کند که با ابزارهای فرهنگی نابودش سازند.
منظور از “به شبنم” چیه؟ یعنی به شبنم قسم میخوره؟
خیر.
منظور این هست که شبنمِ بهانه های کوچک باعث تازه شدن جان میشود.