پنج چیز است که پنج چیز از آن نزاید: دلی که خانه ی غرور است کانون محبت نشود. یاران دوران فرومایگی، نکوخویی ندانند و تنگ نظران ره به بزرگی نبرند. حسودان بر جمال و کمال جز به چشم کین ننگرند …
ناآگاهی از شرارت های آینده و فراموشی شرارت های گذشته، مآل اندیشی کریمانه ی طبیعت است که ما با آن ملغمه ی روزهای ناچیز و پُر شرارت خویش را بر خود گوارا می کنیم و آن گاه، احساسات نجات یافته ی …