مشکل وقتی بروز می کند که عادت می کنیم، به جای تدبیر و اصلاح مدیریت و کار، همه چیز را رها کنیم تا شرایط به وضع بحرانی برسد و بعد بخواهیم با تحریک حس از خودگذشتگی، افراد را قانع کنیم که چاه بحران را پر کنند.
چاه بحران
دیدگاهتان را بنویسید
خواندن بعدی
آدمی به امید زنده است. برای هر آنکه این نوشته را خواهد خواند؛ مینویسم: امیدوار باش. من نیز امیدوارم صد …
پیامدهای کردارمان گریبانمان را میگیرند، بیاعتنا به اینکه ما درین میانه خود را «اصلاح» کرده ایم.
جنگ همانقدر که زاییده شور و شوق جنگ طلب ها است، همان قدر هم زاییده نومیدی و بی عملی کسانی است که از جنگ بیزارند. آلبر کامو
با این همه بارانی که باریده است
فقط تو می دانی و
این پنجره و
این پرنده گمشده
راز روییدن باران با توست
تا به حال در وضعیت بحرانی بودین
یا چاه بحرانی پر کردید؟
بله. بحران های کاری، عاطفی و مغزی …
گاهی چاه بحران هم پُر کردم …
کسی را نیست که بداند
چه عاشورایی ست درمن
تبر
کابوسی ست برای دارکوب ها
وگرنه درخت
سال هاست با این درد کنار آمده است
ساکن
چشم های متروکم
که مرا به عشق نمی خواند
ولی گاهی بحران تو شرایطی که تو داری تلاش میکنی پیش میاد