چه ساده لوح بود وجدانی که با دادن پول خُردی به گدایی در چهارراه، آسوده شد.
«س.م.ط.بالا»
ساده لوح
خواندن بعدی
هر نفسی که فرو می بریم، مرگی را که مدام به ما دست اندازی می کند، پس می زند… . …
آرزوها آرزوهای زیادی داشت. رویاهایی که مثل ستاره های آسمون دور بودند، اما وقتی دستشو به سمت اونها می گرفت …
روی صندلی نشسته ای، سرت را پایین انداخته ای، کف اتاق را نگاه می کنی، اگر با سنگ پوشیده شده بود شروع می کنی سنگ ها را می شماری؛ اگر سنگ نبود چه؟! مهم نیست همواره چیزی برای شمردن روی …
دخترک شاد و خندان از اتاقی به اتاق دیگر می دوید. از پنجره سرک می کشید توی حیاط تا از …
