به سان رود
که در نشیب دره سر به سنگ می‌زند رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش.
«تاسیان؛ هوشنگ ابتهاج»
امید هیچ معجزی ز مرده نیست زنده باش؛ هوشنگ ابتهاج
خواندن بعدی
مردی کنار پل عابر پیاده نشسته بود. کیسه ی زباله می فروخت. همه سیاه. گفت: «به خاطر خدا یکی بخر.» …
سیبی که از درخت فرو افتاد افتاده است و رودها به کوه باز نمی گردند و عطر این تابستان ها …
خاموشانه من در صدف تنها با دانه ای باران پیوسته می آمیختم پندار مروارید بودن را غافل که خاموشانه می …
آشناسوز چرا پنهان کنم؟… عشق است و پیداست درین آشفته اندوه نگاهم. تو را می خواهم ای چشم فسونبار که می سوزی نهان از دیرگاهم. چه می خواهی ازین خاموشی سرد؟ زبان بگشا که می لرزد امیدم! نگاه بی قرارم …
