ایده آلیتی

دستی از شیشه های اتاق مرا دار می زند

maryخواستم شعر باشد

دستی از شیشه های اتاق مرا دار می زند

دنبال رد پایی از خودم می گردم
در ثانیه هایی که زود پیر می شوند و زود فراموش

حلقه های تشویش تنگ تر می شود
گرداگرد قلبی که مدام
می لرزد

سایه ای برجای می ماند
صورتی رنگ پریده
زیر کلاهی له شده

دیدگانی که پلک نمی زنند
و غوغایی آن سوتر
در اسارتی چشم می بندد

زمان
درجای ایستاده است

گره طنابی لرزان درنسیم تاب می خورد
وتاریکی از حیاط خالی می شود

mary

دیدگاهتان را بنویسید

ارسال دیدگاه به عنوان یک کاربر مهمان.

خواندن بعدی

جراحی

س.م.ط.بالاخواستم شعر باشد
هیچکس به فکر سلامت شهر نبود یک جور بی خیالی غذاهای چرب ما دلیل انسداد رگها بود یک جور چربی حیوانی تدبیر ما رگهای جدید پلاستیکی بود یک جور آنژیوپلاستی وظیفه ما تزریق فاضلاب درون رگها بود یک جور وظیفه …
ادامه خواندن
© حتما تلاش می کنیم تا حقوق کپی رایت را برای مطالبی که از منابع دیگر نقل می کنیم رعایت کنیم. امیدواریم که حقوق ایده آلیتی نیز محفوظ باشد.

سایدبار کناری

ایده آلیتی

لوگو

درباره ایده آلیتی

سعی می کنم مطالبی را منتشر کنم که می توانند ما را به فکر وادار کنند و ارزش اندیشیدن را داشته باشند.

مرا دنبال کنید

دسته بندی ها