ب؛ پیشوند فعل

حرف “ب” زمانی که به عنوانِ پیشوند فعل باشد، به صورتِ پیوسته نوشته می شود.

درست

بروید

نادرست

به روید

به؛ حرف اضافه

به (حرف اضافه) جدا از کلمه بعد نوشته می شود مگر در کلمه «بجز»:

درست

جا به جا
یک به یک
در به در
خود به خود
به طرف
به سوی

نادرست

جابجا
یک بیک
در بدر
خود بخود
بطرف
بسوی

ب؛ صفت ساز

اگر «ب» با افزوده شدن به عنوان پیشوند، یک صفت بسازد، در این حالت به کلمه چسبیده می شود:

درست

بهوش (= هشیار)
بجا (= شایسته)
بشرح (= مشروح)
بنام (= مشهور)

نادرست

به هوش
به جا
به شرح
به نام

ب و کلمه های مرکب عربی

«ب» در آغاز برخی از کلمه های مرکب عربی به معنای حرف اضافه فارسی نیست و پیوسته به کلمه نوشته می شود:

درست

بشخصه
بعینه

نادرست

به شخصه
به عینه

به و ضمایری که با «ا» شروع می شوند

حرف اضافه «به» پیش از ضمایری که با «ا» شروع می شوند، می تواند به آن ضمیر بچسبد و «ا» یا «آ» به «د» تبدیل گردد:

مثال

به او
به آن

درست

بدو
بدان

نادرست

به دو
به دان

منبع: نگاهی بر شیوه نگارش فارسی؛ ادیک باغداساریان

دسته بندی شده در:

درست بنویسیم

برچسب شده در:

, , ,