بسیار ناراحت کننده است؛ به چهره ی آدم ها نگاه می کنم و هیچ نمی دانم به چه می اندیشند.
بسیار هولناک خواهد بود؛ اگر به چهره ی آدم ها نگاه کنم و متوجه شوم به چه می اندیشند.
«س.م.ط.بالا»
اندیشه های پنهان
خواندن بعدی
سرِ من پُر شده است از یک درد از صدای خش خشِ زجرآورِ یک برگِ زرد از شکستِ قهرمانِ داستان در نبرد از فراموشی و خاموشی در خاکِ سرد و نوای ناله های پیرمردِ دوره گرد سرِ من پُر شده …
به چهارراه که می رسی، درنگی، تاملی و شاید توقفی. چراغ ها راهنمایی می کنند. کوتاه و می روی به …
صبح، چشم که باز می کنم؛ تو هستی. شب، تو هستی، آن وقت که چشم هایم را می بندم. هستی …
شکست. این نتیجه ی تلخِ تمامِ تلاش ها، تحمل رنج ها و مصائب، جنگ ها، هدایت ها و روشنگری هاست. …
