آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت *** وآن نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت
آن نفسی که باخودی خود تو شکار پشه‌ای *** وآن نفسی که بیخودی پیل شکار آیدت
آن نفسی که باخودی بسته ابر غصه‌ای *** وآن نفسی که بیخودی مه به کنار آیدت
آن نفسی که باخودی یار کناره می‌کند *** وآن نفسی که بیخودی باده یار آیدت
آن نفسی که باخودی همچو خزان فسرده‌ای *** وآن نفسی که بیخودی دی چو بهار آیدت
جمله ی بی‌قراریت از طلب قرار تست *** طالب بی‌قرار شو تا که قرار آیدت
جمله ی ناگوارشت از طلب گوارش است *** ترک گوارش ار کنی زهر گوار آیدت
جمله ی بی‌مرادیت از طلب مراد تست *** ور نه همه مرادها همچو نثار آیدت
عاشق جور یار شو عاشق مهر یار نی *** تا که نگار نازگر عاشق زار آیدت
خسرو شرق شمس دین از تبریز چون رسد *** از مه و از ستاره‌ها والله عار آیدت
آ