باشد ای دل که در میکده‌ها بگشایند *** گره از کار فروبسته ی ما بگشایند
اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند *** دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند
به صفای دل رندان صبوحی زدگان *** بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند
گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب *** تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند
نامه تعزیت دختر رز بنویسید *** تا حریفان همه خون از مژه‌ها بگشایند
در میخانه ببستند خدایا مپسند *** که در خانه تزویر و ریا بگشایند
حافظ این خرقه که داری تو ببینی فردا
که چه زنار ز زیرش به جفا بگشایند
گره از کار فروبسته ی ما بگشایند
