آخرین برگ سفرنامه ی باران این است
که زمین چرکین است
«دکتر شفیعی کدکنی»
سفرنامه ی باران
خواندن بعدی
نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد *** ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی *** شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد خوش بود گر محک تجربه آید به میان *** تا …
باران از پله‌های ابر پایین می‌آید بی‌ذوقی نکن چتر سیاه! «محمدعلی بهمنی*» * از مجموعه ی “چتر برای چه؟! خیال …
تو ماهی و من ماهی این برکه ی کاشی اندوه بزرگی ست زمانی که نباشی آه از نفس پاک تو و صبح نشابور از چشم تو و حجره ی فیروزه تراشی پلکی بزن ای مخزن اسرار که هر بار فیروزه …
مقتل بر زمین افتاد شمشیرت ولی چون جنگ بود بر تو می‌شد زخم‌ها زد، بر من اما ننگ بود با …
