آخرین برگ سفرنامه ی باران این است
که زمین چرکین است
«دکتر شفیعی کدکنی»
سفرنامه ی باران
خواندن بعدی
نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد *** ای بسا خرقه که مستوجب آتش باشد صوفی ما که ز ورد سحری مست شدی *** شامگاهش نگران باش که سرخوش باشد خوش بود گر محک تجربه آید به میان *** تا …
شکست عهد من و گفت هرچه بود گذشت! به گریه گفتمش آری: ولی چه زود گذشت بهار بود و تو …
ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب رااول مرا سیراب کن وانگه بده اصحاب را من نیز چشم از …
من دوستارِ دلیران‌ام: اما شمشیرزنی بس نیست. باید دانست که را به شمشیر باید زد! وچه بسا در خویشتن‌داری و …
