شعری از: محسن حسن زاده لیله کوهی
دوست دارند که سرگرم نگفتن باشیم
تا بگویند نگفتیم که ایمن باشیم
آخرین حربه ی آتش زدگان فریاد است
پس بیایید که یکپارچه شیون باشیم
خیبری هست و علی نیست در این رخشستان
ذوالفقاری به کف آریم و تهمتن باشیم
پیش این شیشه نشینان زجاجی مذهب
باید آیینه دلان ! سنگ فلاخن باشیم
بشکند چرخ کفن بافی تان ، برخیزید
تا که بر قامت یک طایفه جوشن باشیم
آخرین گفته ی من در دم مردن این است
مرد باشیم که شایسته ی مردن باشیم
مرد باشیم
خواندن بعدی
شعری از “مهدی زارعی” دوباره شنبه شد، شروع هفت روز ترس و دلهره، شروع هفت روز اضطراب شروع درس های منجمد که “v” نماد سرعت است و “a” نمادی از شتاب شروع راه خانه تا به مقصد همیشگی و شب که …
“تصویر” شعری از “کامبیز صدیقی کسمایی” از مجموعه “در بادهای سرد” را بخوانید: می نشینم بر دو زانو باز می زنم بر هم دوباره آب را با دست آنچه می جویم نمی یابم آنچه می خواهم نمی بینم رفته بی …
و گفت درباره‌ی زناشویی چه می‌گویید ای استاد؟ و او در پاسخ گفت: شما همراه زاده شدید و تا ابد …
بر سواد سنگفرش راه با تمام خشم خویش با تمام نفرت دیوانه وار خویش می کشم فریاد: ای جلاد! ننگت باد! آه، هنگامی که یک انسان می کُشد انسان دیگر را، می کُشد در خویشتن انسان بودن را. بشنو ای …
