ایده آلیتی، نوشته هایی برای اندیشیدن
جنگ همانقدر که زاییده شور و شوق جنگ طلب ها است، همان قدر هم زاییده نومیدی و بی عملی کسانی است که از جنگ بیزارند.
تجربه کردن، به تنهائی کافی نیست، تجربه را باید سنجید و در جایگاه خویش قرار داده و آن را تجزیه و تحلیل نمود تا بتوان به نتایج آن دست یافت.
بعضی ها می خواهند حرف زدن را درست در لحظه ای بیاموزند، که در آن لحظه، سکوت کردن را باید آموخت.
چه بانگ شومی است بانگ سیاست؛ اَه، چه توهینی! خدای را به گاه سحر شکرگزارم که دغدغه و شور امپراتوری روم ندارم. بسی غنیمت، بسی سعادت که نه قیصرم، نه پادشاه جهانم.
خوشبختی زمانی است که آنچه فکر می کنید، آنچه می گویید و آنچه عمل می کنید، همه هماهنگ باشد.
آدمهای مبتلا به رنجی عمیق وقتی که شاد هستند رنجشان فاش میشود:طوری به شادی میچسبند که انگار از سرِ حسد میخواهند بغلش کنند و خفهاش کنند.
بدبختانه هموطنان ما، آنهایی که در راههای صاف و کوبیده شده راه میروند، طوری ساخته شدهاند که پیوسته در مسیر کسانی که میکوشند راه جدیدی باز کنند، سنگ میاندازند.
در انحطاط کنونی جامعه، هرکدام از ما سهم بهسزائی دارد.
اگر آدم ها در چشم کسانی که واقعا برایشان مهمند، تصویر دوست داشتنی ای از خود ببینند، خودشان را دوست خواهند داشت.
بدترین و خطرناک ترین کلمات اینست: همه اینگونه اند.