چه ساده لوح بود وجدانی که با دادن پول خُردی به گدایی در چهارراه، آسوده شد.
«س.م.ط.بالا»
چه ساده لوح بود وجدانی که با دادن پول خُردی به گدایی در چهارراه، آسوده شد.
«س.م.ط.بالا»
خدای گدا
بر زمین بنشسته ای داری خدایی می کنی
عمر چندین روزه را، داری جنایی می کنی
چون طواف مردمان از مهرِ صاحبخانه نیست
بینمت روزی، محبت را گدایی می کنی
«س.م.ط.بالا»
(به تاریخ: چهارم دی ماه یک هزار و سیصد و هشتاد و نه خورشیدی)