آنکس که امید به پیروزی در ستیزه ای را ندارد یا آشکارا در حال شکست است، می خواهد هر چه بیشتر شیوه ی ستیزش دیگران را به شگفتی وادارد.
«فردریش نیچه»
برچسب: فردریش نیچه
-
من دوستارِ دلیرانام: اما شمشیرزنی بس نیست. باید دانست که را به شمشیر باید زد!
من دوستارِ دلیرانام: اما شمشیرزنی بس نیست. باید دانست که را به شمشیر باید زد!
وچه بسا در خویشتنداری و بگذاشتن و بگذشتن دلیری بیشتری هست: از این راه میتوان خود را برای دشمنی ارزنده تر نگاه داشت!…
دوستان، شما میباید خود را برای دشمنانی ارزندهتر نگاه دارید. از این رو میباید بسیاری را بگذارید و از کنارشان بگذرید.
به ویژه از کنار بسی فرومایگان که در گوشِتان دربارهیِ ملت و ملتها هیاهو میکنند.
چشمانِتان را از «باد» و «مباد» ایشان پاک نگاه دارید! آن جا حق بسیار است و ناحق بسیار؛ و هرکه بدانها بنگرد خوناش به جوش می آید.
دیدن همان و تیغ کشیدن همان! پس به جنگلها رو و شمشیر ات را بخوابان!
راهِ خویش در پیش گیر و بگذار ملت و ملتها به راههای خویش روند، که بهراستی راههایِ تاریکیست که بر آنها دیگر هیچ امیدی پرتوافکن نیست!«چنین گفت زرتشت، فردریش نیچه، ترجمه داریوش آشوری»
-
پیامدهای کردارمان گریبانمان را میگیرند …
پیامدهای کردارمان گریبانمان را میگیرند، بیاعتنا به اینکه ما درین میانه خود را «اصلاح» کرده ایم.
-
این – اکنون راه من است. راه شما کدام است؟
به آنانی که راه را از من پرسیده اند چنین پاسخ داده ام: «این – اکنون راه من است. راه شما کدام است؟» زیرا راهِ مطلق در کار نیست.
-
میگویند: زندگی باطل است! اما اینان تنها خود باطل اند
تا به یک بیمار یا یک سالخورده یا یک جَسَد بر میخورند در دَم میگویند: «زندگی باطل است!» اما اینان تنها خود باطل اند؛ خود و چشمانِ شان که جز یک نما از هستی را نمیبیند. فرو رفته در عمق افسردگی و آرزومندِ یک حادثهی کوچک که مرگ آوَرَد: این گونه چشم به راه اند و دندان برهم میسایند.
-
ابزارهای فرهنگی – جمله ای کوتاه از فردریش نیچه
ما به دوره ای تعلق داریم که فرهنگ را این خطر تهدید می کند که با ابزارهای فرهنگی نابودش سازند.