آدمی به امید زنده است. برای هر آنکه این نوشته را خواهد خواند؛ می‌نویسم: امیدوار باش. من…

باز گردد عاقبت این دَر؟ بلی *** رو نماید یارِ سیمین بَر؟ بلی ساقی ما یاد این مستان…