برچسب: انتظار

روی صندلی نشسته ای، سرت را پایین انداخته ای، کف اتاق را نگاه می کنی، اگر با سنگ پوشیده شده بود شروع می کنی سنگ ها را می شماری؛ اگر سنگ نبود چه؟! مهم نیست همواره چیزی برای شمردن روی زمین پیدا می شود.
یک نفر وارد اتاق می شود، سرت را بالا می آوری، به او نگاه می کنی، او به تو نگاه می کند، همان است که منتظرش بودی؟ نه! یاس در عمق نگاهت نمایان می شود. لبخند تلخی می زنی و سرت را پایین می اندازی.
تلفن همراهت را بر می داری ، خودت را مشغول می کنی، لیست تماس را بالا و پایین می بری، پیامک های خاک خورده را نگاه می کنی، شاید لطیفه ای، نغیزه ای، چیزی، بخوانی و بخندی. همینطور به صفحه ی تلفنت خیره می شوی؛ اما او تحمل این همه انتظار را ندارد چشم بر تو می بندد، برش می گردانی همانجا که بود.
یک نفر وارد اتاق می شود، سرت را بالا می آوری و با نگاه دنبالش می کنی، اما در جستجوی چیز دیگری است، سراغ تو را نمی گیرد.
بلند می شوی از پنجره ی اتاق بیرون را تماشا می کنی. آسمان پیداست و ماشین ها بوق میزنند. بوق ها را می شماری.
خسته می شوی، برمی گردی روی همان صندلی می نشینی. سرت را بالا نگه می داری… به ساعت نگاه می کنی… ساعتی گذشته است… مردد می شوی… وسایلت را جمع می کنی… کیفت را بر می داری… که…
یک نفر وارد اتاق می شود، به سمت تو می آید، در چشمانت برق شعف موج می زند، سلام می کنی، دست می دهد، می گوید شما آقای ” … ” هستید؟ با خوشحالی جواب می دهی بله خودم هستم. می گوید آقای ” … ” تماس گرفتند و گفتند امروز تشریف نمی آورند، از من خواستند که از شما عذرخواهی کنم و خواهش کنم تشریف ببرید تا خودشان تماس بگیرند…
سرد می شوی… نگاهت مات می ماند… می گویی اشکالی ندارد… می گوید: «خداحافظ»

«س.م.ط.بالا»