پلو خورش مجموعه ای از چند داستان کوتاه از هوشنگ مرادی کرمانی است که اولین بار در سال 1386 منتشر شد. حالا در سال 1395 چاپ یازدهم این کتاب به دست من رسیده است. انتشارات معین ناشر کتاب است.این مجموعه 21 داستان دارد که همچون سایر داستان های نویسنده، شیرین و دلچسب هستند. حتی اگر ماجرای تلخی داشته باشند. یکی از داستان ها، پلو خورش نام دارد که بلندترین آن هاست و نام کتاب هم از همین داستان برداشته شده است. دو بخش کوتاه از داستان که ارتباط مستقیمی با محتوای آن ندارند و در حاشیه هستند، انتخاب کردم چون نکات جالبی داشتند. همیشه خواندن کتاب های آقای هوشنگ مرادی کرمانی را توصیه می کنم.
من نویسنده را که عقب اتوبوس میان بچه های کوچک بود نگاه می کردم. نویسنده همه کس و همه چیز را نگاه می کرد و شاد بود، گاهی کف می زد. فکر می کردم او به چه چیزی فکر می کند. ازش پرسیده بودم که: «آیا تمام داستانهایی که نوشته است واقعی است یا خیالی؟» و او گفته بود: «خیال جزء جدا نشدنی داستان است. اگر واقعیت را آنطور که پیش آمده بنویسیم کاری نکرده ایم. زمانی واقعیت داستان می شود که ما با خیال مان آن را بپرورانیم و شاخ و برگ بدهیم. در حقیقت هر داستانی با دو بال می پرد، یک بال واقعیت و یک بال خیال. هر کدام نباشد، نمی توان به آن داستانِ هنرمندانه گفت. تفاوت نویسنده و خبرنگار هم در همین است.»
از نویسنده پرسیده بودم: برای داستان پایان شاد بهتر است یا پایان غم انگیز؟
گفته بود: پایان هر داستانی باید از دل داستان بجوشد. نباید پایان را با چسب به داستان بچسبانیم. امیدواری و شادی در پایان داستان چیز خوبی است. اما اگر داستان جور غمگینی هم تمام شود، اشکال ندارد. مهم این است که پایان داستان ذهن خواننده را درگیر کند.
دیگر داستان های کتاب، دوربین عکاسی، دوربین فیلم برداری، دوربین شکاری، زیر نور شمع، بهار، لالایی، گُل، باتوم، چهار راه، هنرمند، آواز همسایه، توت، نی لبک، کلاهِ 1، کلاهِ 2، کلاه ها، پیشکش، ابراهیم، پاهای مرغ و تخم مرغ نام دارند.
شما جزو کدام دسته از انسانها هستید؟
در دنیا دو دسته آدم وجود دارد
فقط دو نوع ، نه بیشتر
نه خطاکاری هست، نه بی گناهی
هر بدی حسنی دارد و هر خوبی عیبی
نه ثروتمندی هست , نه فقیری
فقط وجدان است که معیار ثروت انسانها ست
نه مغروری هست نه متواضعی
در این عمر کوتاه هر کس متکبر باشد انسان نیست
نه کسی خوشبخت است نه کسی بدبخت
هرکسی بخت خود و اشک خود را دارد
فقط دو نوع انسان در این دنیا وجود دارد
آدم هایی که دیگران را بالا می برند
و مردمی که به آنها تکیه می دهند
و عجیب است که بدانید به هر انسان بالابر تعدادی تکیه داده اند
شما جزو کدام دسته هستید؟
آیا باری را از دوش کسی برمی دارید؟
آ یا راهی را هموار می کنید؟
یا از دیگران می خواهید نگران شما باشند؟
الاولر ویلکاکس شعر تو کدامی
عالی. یک سوال اساسی.
سوال هم افزایی : آیا می توانیم یک ارتباط برنده –برنده به وجود بیاوریم؟
اصولی وجود دارند که به افرادی که خواستار ادامه روابط خود ، از طریق هم افزایی هستند کمک زیادی خواهد کرد:
اصل بومرنگ: با کمک به یگران ، در اصل به خودمان کمک می کنیم
هیچ انسانی تا دیگران را توانگر نکند ، خود ثروتمند نمی شود
اندرو کارنگی
اصل دوستی : در شرایط خوب ، مردم خواهان کار با کسی هستند که دوستش دارند .
بیشتری کاری که می توانیم برای دوستمان انجام دهیم این است که دوستدارش باقی بمانیم.
هنری دیوید تورئو
اصل مشارکت: با هم کار کردن شانس باهم برنده شدن را افزایش می دهد.
تو کارهایی را می توانی انجام دهی که من نمی توانم, و بلعکس . اما با هم که باشیم کارهای بزرگی انجام می شوند.
مادر ترزا
اصل رضایت خاطر:برای روابط عالی ، لذت باهم بودن کافی است .
شادی دونفره مثل شادی دو برابر شده است .
گوته