نه سایه دارم و نه بَر، بیفکنندم و سزاست
اگر نه بر درختِ تَر کسی تبر نمی زند
«هوشنگ ابتهاج»
تبر – بر درختِ تَر کسی تبر نمی زند
خواندن بعدی
وقتی انسان می خواهد ببری را بکُشد، اسمش را می گذارند شکار و تفریح، اما اگر ببری بخواهد او را …
چراغ یک مثنوی از استادِ غزل، محمدعلی بهمنی ست. باز می خواهم تو را پیدا کنم با تو شاید خویش …
این سبزه که امروز تماشاگه ماست تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست «حکیم عمر خیام»
عشق حادثه ای است که دیگر اتفاق نخواهد افتاد؛ از آن زمان که آدم یاد گرفت چگونه “سَد” بسازد …
